Monday, September 30, 2013

Speechless


Aku tak tahu macamana nak mula...

Ermmm..aku rasa aku pernah rasa apa yang kawan aku rasa sekarang ni. Situasi yang sama aku hadapi tahun lepas. Berat hati nak melepaskannya pergi. Tapi terpaksa merelakan. Tinggal aku sorang-sorang yang akan meneruskan kehidupan di sini. Bezanya, selepas 3 bulan dia kembali ke sini. Kembali ke sisiku..hehe (ayat tak boleh blah)

Tadi masa aku tengah khusyuk menekan kalkulator nak kira stok, tiba-tiba kawan aku yang sedang baring kat sebelah bersuara (aku ingat dia dah terlena..rupanya belum)

Dia cakap tadi masa dia sembang ngan mak dia...mak dia tanya makan apa hari ni. Then dia cakap la aku masak. Pastu mak dia cakap sedih la plak, sebab lepas ni kan aku dah nak kawin, tinggal kawan aku ni sorang-sorang. 

Masa kawan aku bercerita tu, aku tetiba kalih ke arahnya. Cepat-cepat dia kesat air mata. Owh my......dia menangiskah. Aku tetiba speechless. Tak tahu nak cakap apa. Aku hanya jawab..Owh ye ke...sambil gelak. Awkward tetiba. Aku meneruskan kerja aku. BUT...hakikatnya aku tak boleh fokus. Rasa sayu lak di hati. Mungkin dia sedih, lepas ni dah takder kawan nak gaduh, kawan nak bebel and kawan yang bebel kat dia. Kawan yang dah tak mungkin kembali ke sisinya lagi...hahaha...aku rasa aku pernah tulis pasal ni sebelum ni. Tapi tak ingat entry tajuk apa..

Jangan risau kawanku. Aku pasti merinduimu jua. InsyaAllah ada masa luang, ku datang melawatmu di sini. Ku 'paksa' jugak bakal hubby ku nanti k.. 

Sayu jerk aku pandang muka dia yang tengah tidur kat sebelah ni. Jangan menangis depanku please...nanti aku nangis sekali..waaaaaaa...sob sob...hatiku sebak jugak sebenarnya..sabar je laa...

Kerja banyak nak kena siapkan malam ni nie......



No comments:

Post a Comment